funkybubblebath: absolute

deliriyorsun. belki de bitti, delirdin, emin değilim. delirip delirmediğini düşünmekten de delirmiş olabilirsin, olasılık hesabı yapıp durmaktan da. delirmek için öylece duruyor olabilirsin ya da delirdiğin için -sadece- durmak istiyor olabilirsin.

hiç dokunamadığın tenin yerini başka plastiklerle doldurmaya çalışıyorken kaybettiklerini düşünmemeye çalışıp duruyorsun. neler yaşadığını veya yaşamadığını hatırlayacak kadar bile beynin kalmamış, sabit bir gülümsemeyle çevrene ışık saçtığını düşüyorsun. siyah ışık olur muymuş hiç?

karanlıksın.

şimdi de karanlığı özledin değil mi? kendi karanlığın yetmiyormuş gibi başkalarının karanlıklarına girdiğin zamanları özledin. belki başkalarının karanlığında ışıldayabilirim diye yaptığın olasılık hesaplarını yapmak istedin tekrar. kendi içini aydınlatırsın belki diye düşündün başka karanlıkları görürsen. ama orada da kaybolunca korktun. korkma. sen görmesen de ben görüyorum ışıldamanı. nasıl inandırsam seni buna?

kanına ne karıştırsam görebilmen için kendini?

belki bir ayna tutsam yüzüne? görür müsün kendini? ya da başka yüzlerdeki ışıldamanı?

hayır mı?

şimdi de ben boğuluyorum. çünkü göremiyorsun. çünkü sadece görmek istediklerin için kapattığın gözlerini açamıyorsun.

ölmeyi beklediğin nice aynı senelere. iyi ki aramızdasın.