funkybubblebath: January 2013

kırmızı ve mavi.

ve sarı.

bu seslerin kafamda ne kadar süredir çaldığını hatırlayamayacak kadar yüksekteyim. çünkü beynime en güçlü silahlarıyla saldırdılar. başlarda kaçmak için, sonra ise daha gürültülü ve sıcak bir deneyim yaşamak için hep daha yükseklere çıktım. sebebi ne olursa olsun sonuç hep daha yükseğe çıkmak oldu.

aşağılardayken kafamın içine durmadan dönen kırmızı ve mavi, yukarılara çıktıkça sarardı. kafam, bedenim ve ruhum kavruldu. tam "daha sıcak olamaz" derken hep daha sıcak oldu. "daha çok patlama olamaz!" diye düşünürken, durmadan artan desibel miktarının beynimde yarattığı huzuru betimleyemeyecek kadar çaresiz kaldığım, dudaklarımdan daha önce hiç duymadığım ve kullanmadığım "mışıltı" diye bir sözcüğün döküldüğü anlar yaşadım. şuan görebildiğim tek şey, aslında kör olmama sebep olan sarı. durmadan artan kavurucu sıcağın verdiği ferahlama öyle bir uyuşturucu ki, artık kaybettiğim gözlerimi bile hatırlamıyorum. tamamen gerçek ve sıcak bir tene dokunabiliyor ve sürekli yükselebiliyorsam gözlerimi kaybetmenin ne önemi var ki? daha çok görebilmek için gözlerime ihtiyacım yok. beni dokunmak istediğim ruhu örten bedenle bırakın ve ona dokunmama izin verin. bu, daha yükseğe çıkmam ve daha sıcak, daha sarı , derimi kavuran ve her zaman yüzmek istediğim sulara ulaşabilmem için yeterli.

ruhunu örten bedenine dokunulmasına izin verir ve içinde bulunduğun örtünün haricindeki güzelliklerin içinden akan kanın sesini ona dokunarak duymaya çalışırsan; benim gibi, sen de gözlerini kaybedecek kadar şanslı olabilirsin. işte o zaman gerçekten görmeye başlarsın.

sadece sarıyı ve aydınlığı.

en tepede görüşmek üzere.